Sierteelt door Renate Zuiker

Sierteelt is de teelt van een luxeproduct, waar veel geld mee te verdienen valt voor de ondernemer, maar waar de maatschappij, wij met zijn allen dus, de prijs voor betaalt. Ons milieu, onze natuur en onze gezondheid worden belast en aangetast.

Voorzitter, dit kan niet langer zo doorgaan.

Met de huidige teelt van siergewassen worden namelijk vele grenzen overschreden. Dat zijn letterlijke grenzen, zoals perceelgrenzen, maar ook ecologische grenzen en maatschappelijke grenzen.

Een ondernemer moet kunnen ondernemen - ok - , maar het uitgangspunt moet zijn: zorg dat je buren geen last van je hebben.

Zorg dat je het milieu zoals het drinkwater niet vervuild en de Drentse natuur niet belast.

Simpel gezegd: als je je gif niet bij je kan houden, dan moet je het niet gebruiken. Het OBO onderzoek heeft aangetoond dat het gif zich verspreid tot ver buiten de perceelsgrenzen tot in het stof in huis en deurmatten en urine van inwoners aan toe. Ook aangrenzende biologische boeren krijgen het gif op hun perceel, wat tot een enorme schadepost voor die ondernemer kan leiden.

Wij vragen daarom aan GS: Is GS het met ons eens dat inwoners en andere ondernemers in Drenthe recht hebben op een gifvrij erf, huis en land? De provincie, die zorgplicht heeft voor ons milieu, de natuur en de gezondheid van de inwoners, moet niet lijdzaam toekijken en afwachten.

De overheid moet alles wat er op het gebied van regelgeving mogelijk is, inzetten. In Frankrijk proberen sommige gemeentes glyfosaatvrij te worden. In Oostenrijk is glyfosaat verboden en Duitsland gaat het in 2023 verbieden.

Voorzitter, Waar een wil is, komt een weg.

Daarom vragen wij aan GS, toon die wil en werk aan de weg! De minister zegt zelf dat we in 2030 van chemische bestrijdingsmiddelen af moeten zijn.

Wij vragen daarom aan GS welke concrete stappen zij gaan zetten om in 2030 van het gif af te zijn?

Tien jaar gaan snel. Hoe gaan we het gifgebruik in Drenthe afbouwen? Gaat de provincie bijvoorbeeld voorwaarden stellen aan het gebruik van hun pachtgronden? In andere provincie gebeurt dat al. Wie goed voor de grond zorgt, moet meer kans krijgen om de grond te pachten.

En dat zijn geen extra regels, want ook nu is de pacht aan voorwaarden verbonden. Het is de gewoon definiëren wat een goed pachter zou moeten zijn. Het heeft daarom echt geen zin om naar telers en inwoners te wijzen en zeggen: ga maar met elkaar praten of anders agree to disagree. Het is namelijk de chemische industrie die voor hun miljardenwinst de nederlandse natuur, en gezondheid van de inwoners wil opofferen. Ook telers en hun familie zijn slachtoffers, Parkinson zal ook in Nederland een beroepsziekte worden. Daarom moeten overheden, ook de provincie, niet alleen regelgeving inzetten om de natuur en de inwoners te beschermen, maar ook nieuwe landbouwsystemen stimuleren, en dan heb ik het over landbouw zonder chemische bestrijdingsmiddelen. Er zijn legio voorbeelden die aantonen dat je planten kunt laten groeien, en een goede opbrengst van het land kunt krijgen, zonder dat je gif gebruikt. En het is de taak van de overheid, ook lokaal, om telers mee te nemen in deze transitie.

Daarom tot slot: nog twee vragen aan het college:

Voor de korte termijn: Heeft u onderzocht, of gaat u dat doen, wat de mogelijkheden zijn om in de provinciale omgevingsverordening spuitvrije zones op te nemen?

Voor de lange termijn: Wat gaat GS doen om te zorgen dat akkerbouwers hun bedrijf kunnen omwormen naar een vorm van akkerbouw waar geen gif hoeft te worden gebruikt?

Bron: https://www.akkerwijzer.nl/artikel/92649-frankrijk-erkent-parkinson-als-beroepsziekte-bij-boeren/